Birkaç haftadır yazıyorum ve TRT Spor ekranlarında söylüyorum. Santrforda Halil'i oynatmaktansa Zaha'yı oraya çekerek oynamak daha doğru diye. Elbette bunun sebepleri var. Zaha solda etkisiz. Bekine desteği yok. Zaha'yı sola yerleştirince, Kerem Aktürkoğlu'nu en verimli olduğu pozisyondan çıkarıp, hücum hattında başka yer aramak zorunda kalıyorsun. O da iyi oynayamıyor. Zaha santrfor oyununu Halil'den daha iyi yapar. Ve Mertens etrafındaki bu kadar fazla etkisiz oyuncudan dolayı tek başına performans vermek durumunda kalıyor.

Okan Buruk Trabsonspor deplasmanında bunu uygulayınca Galatasaray, Zaha'nın golüyle öne geçti ve daha ilk yarıdan maçı bitirecek pozisyonları buldu.

Sonuçta futbol atomu parçalamak kadar zor bir oyun değil. Bu karar maçları izleyen herkesin göreceği basitlikteydi. Bir hamle her şeyi yerli yerine getirdi.

Trabzonspor tarafına gelince. Onuachu varken ona gol attıracak hücum hareketliliği azdı. Onun yokluğunda hareketlik arttı, fakat ceza sahası etkinliği yine eksik kaldı. Hal böyleyken savunmada fark yaratmalısın. Ee! Onda da geçen hafta Galatasaray'ı zorlayan Kayserispor kadar bile rakibin oyununu bozamadılar. Bir kaç kontra ataklarında hakem Abdülkadir Bitigen tüm takdir haklarını Galatasaray'dan yana kullanınca, iyiden iyiye gelişi güzel şutlara kaldı işleri.

Böyle bir ortamda Galatasaray'ın ikinci golü atması şaşırtıcı olmadı. Şaşırtıcı olan bu golün, daha geç gelmesindeydi. Direkten dönen toplar ve Uğurcan'ın kurtarışları skorun erken gelmesindeki engellerdi. İkiyi bulunca Galatasaraylı oyuncular rahatladı, Trabzonsporlu oyuncular iyice dağıldı. Bu yenilgi, üçüncülük için yeterli kadroya sahip Trabzonspor'u gelecek haftalar için de sıkıntıya sokacak gibi duruyor. Şansları orayı zorlayacak takım performansının olmaması. Galatasaray da zirveyi puan olarak yakalarken, artık Icardi'nin yerine kim oynar sorusunu rafa kaldırdı. Daha ne olsun!