Tribündeki boş koltuklar, geçen haftaki galibiyetin bir maçlık performans olduğu şüphesiyle mi dolmamıştı bilemem. Ancak Konya maçında Trabzonspor'un neden zorlandığını Kadıköy'e bakarak anlatabilirim. Fenerbahçe, geçen hafta Trabzonspor karşısında topa % 66 oranında sahip oldu, dün Trabzonspor ilk yarıda topa % 67 sahipti. Fenerbahçe maçında topla oynayan rakibinin oyununu boz, onların zayıf olduğu stoperlerinin üzerine kontratak yap oyunu oynadılar. Dün topu kullanmak zorundalardı. Kadıköy planının tam zıttı. Topa hükmedecek ve bunu rakibine kabul ettirecek kadar güçlü bir oyunu yok henüz. Zaten dün kendi evinde en net fırsatı ancak 50'nci dakikada bir kontradan yakaladılar.

Misal, dünkü planda Onuachu atak yaparken takımına katkı vermesi gereken bir oyuncu. Fenerbahçe maçında ise ona direkt top atılan hedef santrfordu. Onuachu ikinci role uygun. Birinci görevi iyi yapsa, İngiltere'de vazgeçilmez olurdu.

Visca ve Pepe (sonradan oyuna giren Trezequet) rakibin bıraktığı boşluklara topu taşıyacak veya koşu atacak oyuncular. Dün Konyaspor'un kapattığı alanları pasla veya driplingle geçmeleri gerekiyordu. Dahası topu kaptırdıklarında geriye koşu atmak zorundalardı (Hızlı kanat forvetlerinin yanı sıra Onuachu, Abdülkadir ve Bakasetas). kisinde de zorlandı ve yoruldu Trabzonsporlu oyuncular... Geçen hafta uzun toplarla rakibi koşturan oyun daha konforluydu.

Geçen hafta maç boyunca oyun 39 kez faulle durmuştu (25'i Trabzonsporlu oyunculardan). Dün 24 kez kesildi. Şu anki fizik kondisyonuyla duran oyun Trabzonsporlu oyuncular için nefeslenmek adına daha uygun. Dün tempo zorlayan başka bir etkendi.

Golü bulduktan sonra hakimiyeti arttırması beklenirken, pozisyon vermeye devam etti Trabzonspor. Beraberliğe yakalanması sürpriz değildi. Zorlandıkları maçta galibiyeti getiren büyülü Onuachu vuruşu şunu anlatıyor: Abdullah Avcı topa hükmeden güçlü oyunu inşa edene kadar, skor almak için topu Onuachu'ya en etkili getirecek isimleri bulmak zorunda.