İlk maçtan farklı olarak hücumu yine zorlarken geride daha temkinli davrandı Galatasaray. Bu da maçın ilk bölümünde rakibinin uzun toplarla çıkışlarında eksik yakalanmayı engelledi ve takım geriye koşmak zorunda kalmadı. Dolayısıyla daha az yoruldu. Hücumda rakibini kendi sahasına hapsetti. Ancak topun yönünü hızlı çeviremedi. Sağ kanattaki Barış ve Boey dışında da bire birleri çok başarılı yapamadı. Bu nedenle kendi yorulmazken, rakibini de yoramadı. Defans arkasına atılan toplarla Muslera'yla karşı karşıya pozisyonlar bulan Zalgiris, Oyewusi ile ilk yarıda kopyala yapıştır tek pozisyon bulabildi. Gol geciktikçe Galatasaray'ın defansta alacağı riskler bu atakların sayısını artırabilirdi. O nedenle kornerde Mertens'in jeneriklik golü önemliydi. Galatasaray'ı skor olarak güvenli alana attı. Zalgiris'i hücum etmek zorunda bıraktı.

Kâğıt üzerinde Yunus - Halil değişikliği bu nedenle doğru duruyordu. Fakat uygulamada bu değişiklik beklenen etkiyi yapmadı. Yunus çabukluğu ile zaman zaman etkili olsa da ilk yarıdaki Barış - Boey etkinliği daha iyiydi. Özellikle Barış'ın oyunu bozuldu. Mertens'in Gertmonas tarafından kurtarılan şutu dışında hücum zenginliğini de artırmadı bu değişiklik.

Sonrasındaki Okan Buruk hamleleri, yorulanları kenara almak ve savunmayı güçlendirmek üzerineydi. Skoru koruyarak istediğini de aldı. Ancak bu oyun bundan sonraki turlar için yetmez. Gelecek oyuncuların kalitesiyle mutlaka oyun kalitesi de artacaktır. Ancak Galatasaray'ın bu seviyedeki eşleşmede daha tatminkar bir oyun oynaması gerekirdi.