Oda TV’nin sahte şeyhi, Erol Mütercimler’in İmam Hatip’lilere dönük kabul edilemez hakaretleri, Meral Akşener’in 6-7 Ekim olaylarının müsebbibi Demirtaş ile yaşadığı kahvaltı romantizmi, Abdullah Gül’ü gündeme getirmesi, Kılıçdaroğlu’nun Rand Corporation Raporu’nu adım adım uygulamaya koyması hiç de birbirinden alakasız gelişmeler olarak durmuyorlar.

***

Öte yandan, muhalefetin sözde erken seçimi gündemde tutma ısrarına karşı MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli seçimlerin zamanında, yani 2023’te yapılacağını söylemekle kalmadı, adaylarının da muhterem Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan olduğunu ifade etti. Açık, net ve mertçe.

***

Oysa Sivas’ta başlattığı memleket yürüyüşü/Kuvayi Milliye İttifakı pek de parlak bulunmayan Muharrem İnce’in bile daha şimdiden Babacan/Davutoğlu ikilisinden çok daha fazla oya sahip olduğu ifade ediliyor. Buna organik ve sentetik siyasetin farkı diyebilir miyiz? Acaba Sayın İnce çok daha başarılı olursa, Abdullah Gül’ün önünü kesme potansiyeli ile sivrilirse, onun da başına bir çorap örülür mü?

***

Peki ahlaktan bahsetmeye gerek var mı? Yani Türkiye üzerinde menfaatlerinden başka bir düşüncesi olmayan büyük devletlerle “ne pahasına olursa olsun Erdoğan’ı indirme” paydasında birleşen bir muhalefet yozluğunun konuşulmaya değer bir yanı kaldı mı? İşin terör örgütleri ile işbirliğine varıp varmadığını ise zaman elbette gösterecektir.

***

Tüm bu öfke kime? Geçenlerde haberlere de yansıyan Yunan milletvekili Liana Kanelli’nin dediği gibi oluşturulan fotoğrafla ilgisi olmayan bir siyasi fenomene. Erdoğan Kanelli’nin dediği gibi ne sultan, ne diktatör; 20 yıldır Türk orta sınıfının menfaatlerini kollayan stratejik bir akıl. Türkiye ise totaliter bir ülke değil bölgesinde süper bir devlet...

***

Bir Yunanlının gördüğünü Türk milletinin görmeyeceğini mi zannediyorlar acaba?