Türk vatandaşlarının yıllardır Almanya’da ‘Irkçı’ davranışlara maruz kaldığını biliyoruz. Solingen, Essen, Stutgart vb. katliamlarının lekesini alınlarında taşıyanlar, şimdi bize ‘İnsan hakları’ dersi vermeye kalkıyor. (Nazi kamplarını hiç söylemiyorum bile.) 

Almanya’yı imar eden, yücelten ve değer katan insanların kendi kimliğiyle var olmasını hazmedemiyorlar. Dillendirilmeyen bir mahalle baskısı ve asimilasyon politikası güdülüyor.

Önceleri sosyal yaşam düzeyinde cereyan eden bu vakalar ne yazık ki son dönemde politik bir tavır olarak ortaya çıkıyor. 

Mesut, Cenk, İlkay, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ı ziyaret etti ya kudurdular. Kinlerini kusmaya başladılar. 

Sadece medyada ve sosyal mecrada değil, Alman futbolunun en üst düzey yöneticileri ve politikacıları da sırtlan gibi saldırıyor. 

Bir de utanmadan şu detaya dikkat çekiyorlar; İlkay el yazısıyla, “Sayın Cumhurbaşkanıma saygılarımla…” diye yazmış… Üstelik bir de Türk bıyığı bırakmış... 

Yakmalı bu İlkay’ı! 

Cem Özdemir denen çapsız herif bir anda tüm Türkiye’nin sesiymiş gibi konuşturuluyor. Demeçleri ön plana çıkartılıyor. 

Bu faşist kafalar daha önce Mesut Özil’in Umre’ye gitmesini de eleştirmişti. 

Oysa biz burada hiç kimsenin şampiyonluk kutlamalarında kendi ulusunun bayrağını dalgalandırmasından rahatsız olmadık. 

Hiçbir sporcumuzun dini vecibelerini yerine getirmesinden ve bunları sergilemesinden gocunmadık. 

Bu faşist kafa Fransa’da şampiyon olan Umut Bozok’un kutlamalar sırasında Ay-Yıldızlı bayrak açmasını eleştiren kafadır. 

Almanya’nın Dünya Kupası kazandığı finali hatırlıyor musunuz? 

Soyunma odasında Merkel, Mesut Özil’i tebrik ediyor ve onunla gurur duyduğunu söylüyordu. Ne oldu şimdi? Merkel’le fotoğraf verince ‘alkış’, Erdoğan’la verince ‘yuh…’ 

İşte bu iki fotoğrafı farklı gören göz de ‘Hitler Kafası’nın zihniyetidir.