Bayramlarda mahalle kabristanına gidilir burada ziyaretler yapılır ve dualar edilirdi. Osmanlı mezar taşı mimarisi bile insana saygı üzerine düşünülmüştü. Yaşayanlara verilen değer ölülerine de verilmişti.

Günümüzün hayat tarzını gelenek ve göreneklerimizin düzenlemesi mümkün gözükmemektedir. Birincisi töreleri uygulayacak bilgi ve birikime sahip insan kalmamıştır. İkincisi ve en önemlisi de törelerin yaşamasının imkânsızlaşmasıdır. Buna birkaç örnek vermek gerekirse televizyon (dizilerini, maçlarını, açık oturumlarını vb.) izleyen insanın herhangi bir komşuya veya akrabaya gitme gibi bir arzusu oluşmamaktadır. Şehir hayatında gidilecek akraba pek olmadığı gibi komşuluk ilişkileri de apartman ve daire hayatı sebebiyle otomatik olarak yok olmuştur. Aynı apartmanda oturan insanların birbirlerine gidip gelmek şöyle dursun selam bile verilmeyen kimin kim olduğu bir diğeri tarafından bilinmeyen bir yaşayış hüküm sürmektedir.

Hatta artık komşuluğu bırakın aynı evde anne baba ve varsa kardeşler bile kendi odalarında kendi dünyalarındadır. Bunlar bile günümüzde üst seviye ve iyi ailedir. Kimi ailelerde kimin hangi vakitte nerede olduğunu kimse bilmemektedir.

Dolayısıyla ortak değerler hareketinin en önemli amaçlarından birisi bütün bu olumsuz gözüken şartlara rağmen huzurlu ve mutlu aileyi günümüzün şartlarına uygun olarak tesis edebilmek olmalıdır.

Bu nasıl olabilir?

Bu konuda en önemli görev devletin “aile” kavramını sosyal devlet olmanın olmazsa olmazı saymasıyla mümkün olabilecektir.

Bir devlet sağlıkta aile hekimliğini kurmayı nasıl akıl edebilmiş ise… Bir devlet her bir vatandaşına kimlik numarası verebilmiş ise… Devlet aile ile ilgili uygulayacağı tüm iyileştirmeleri Aile ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı gibi bir bakanlıkla bile sağlayabilecektir. Nitekim günümüzde bu konuda devletin ciddi çalışmaları vardır. İnşallah böyle bir amaca yönelme durumunda devletin imkânları halkın bireysel refah ve huzuruna daha çok kullanılmaya başlayacaktır.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sevgili Peygamberimiz, sadece Müslümanlara değil tüm insanlığa merhamet etmeyi, affetmeyi, alçakgönüllü olmayı ve kibirlenmemeyi armağan etmiş yüce bir Peygamberdir. Bu nasıl olur? Kalp kırmamakla. İslamiyet bilin ki merkezinde ve özünde insanı önemseyen insana değer veren insan merkezli bir dindir. Allah insanı en şerefli canlı olarak yaratmıştır.  Ve yeryüzündeki her şey onun emrine amade kılınmıştır.

Dolayısıyla insanın en birinci görevi kendisi gibi olan diğer hemcinsini yani insanı hoş etmek onun kalbini kırmamaktır. Kendi kalbi kırılsa bile ben de onun kalbini kırayım gibi basit bir öç alma duygusuna kapılmamaktır.