Bazı şeyler vardır; baktığında için gider sadece. İşte tam o şey hayalden öte hayalim benim. Tasavvur edemeyecek kadar büyülüdür hatta benim o düş parçam. Dünyayı yıldız gösterecek kadar cazibeli, değerlerimi unutturacak kadar da acımasızdır ama o.

Fedakârlıklar yapılır ya sevdiklerin için, bazen hayallerine kavuşmak için. Hep de iyi gösterirler o fedakârlıkları. Bizi de kandırırlar bu iddiaya. Fakat nasıl feda edelim canımızdan öte saydıklarımızı? İzin mi verelim bizi hiç bilmediğimiz dalgalarda sürüklemelerine? İşte tam da bu hayallere geçiş sürecinden bahsettim. Lakin asıl mesele düş diyarının kapısını araladıktan sonra başlıyor. Kendince tasavvur ettiğin çizgileri değerlerinle birleştirmeye çalışıyorsun ilk olarak. Ardından uymayanları bir çırpıda unutmaya çalışıp huzura erdiğini sanıyorsun. Bununla da bitmeyip en son “kavuştum” derken hayat en güzel gerçeğini yüzüne vuruyor. Bütün o kendini kandırmaların, hezeyanların karşıladığı manaları tek tek kavramaya başlıyorsun. İşte şimdi de asıl burada açılmaya başlıyor gözlerin dış dünyaya. Sanki yeniden doğuyor gibi en başta büyük bir acıyla...

Şükrümüz büyük kardeşim, hâlâ aklımız yerindeyken niçin sorgulamıyorsun bazı şeyleri? Neden çatışıyoruz hayatımızı borçlu olduğumuz o insanlarla? Gönlümüzün bağlılığını ince bir ipten sanan o kişilerin düzeni için hem de. En büyük hayalimi gerçekleştirirken niçin yolun sonu karanlığa gidiyor? Hayalim tertemiz evet lakin emellerime harcamayacağım onu. Ben böyle düşünerek feragat ediyorum fâni mutluluğu asıl olan en yüce değerime ve bundan en ufak sızı bile duymuyorum. Keza aklım ve kalbim anlaşıyor ve baki olan mutluluğa yürüyorum. Biliyorum ki hayalim elbet gerçekleşecek ancak kirletilen bu gezegende değil. Binaenaleyh bizi hayallerimizden vurmaya çalışıyorlar sürekli, cesur yüreklim. Aidiyet duygularımızın masumiyetini kullanıyorlar. Bilmiyorlar ki hata yaptığımızda illaki aklımızın başına geleceğini. O hâlde burada emele dönüşecek hayallerimiz hayalden öte kalsın. Bak benim gözlerim hâlâ gökyüzünde. "Kıskanıyorum" onu her şeyden. En çok da kuşlardan... Neyse ki "hayat hayaldir" zaten değil mi?

 

 

 

 

Mahzun mahzun süzülen ulu çınar

Kaldır başını olma sakın ağyar

Ardında Türk'ün şanlı tarihi var

Sultan Fatih'in nazargâhısın sen

 

Alnından silinmez tarihî mühür

Ecdadın destanı seninle yürür

Kim bilir belki de yakındır şükür

Fatih'in müstecap duasısın sen

 

Alnın kapalı secdeye nicedir

Yüreğinde bekleyen sevda tekbir

Gönüllere semadan bir yel estir

Fatih'in Türk'e emanetisin sen

 

Ey müjdelenen şehrin müjdesi

Asırların sonsuz ve kutlu sesi

Söndürme gönlündeki o ateşi

Yeniden beklenen özümüzsün sen...

 

 

 

Fermuar: Fermuar dikmek ilk bakışta sanıldığı kadar kolay bir şey değildir. Eğer bir tarafı pot yaparsa görünüş çok çirkin olur. Bunu önlemek için dikmeden önce, fermuar açılıp, bir tarafı iğnelenip teyellenir. Daha sonra fermuar kapatılıp öbür tarafı da iğneleyip teyellenir. Bundan sonra rahatça makinede dikilebilir.

Fermuarın ömrü: Fermuarın ömrünü uzatmak için, fermuarlı giyecekler temizleyiciden geldiğinde dişlerine vazelin sürülünce dişleri hiç sıkışmadığından bozulmaz.

Yumurta pişirirken: Yağda pişirilecek yumurtaların, dağılıp görünüşlerinin bozulmamaları için, sahanın dibine biraz un serpmek lâzımdır. Bu usul, yumurtaların yapışmasını önler ve dağılmaya engel olur.

Ufalan sabunlar: Ufalan sabunlar rahatça kullanılmaktan çıkar, üstelik insan atmaya da kıyamaz. En iyisi ufalan sabunları biriktirmektir. Biraz çoğalınca bir bezin içinde sıcak suya sokup bekletmeli, iyice yumuşayınca avuçla sıkıp şekillendirmeli, sonra soğuk suya sokup, o şekilde donmasını beklemelidir. Büyükçe bir sabun imal edilmiş olur.