“Komutan tedbir alarak arka kapıdan binip ihbar aldığını söyleyip arama yapacağını bildirdi...”

 

Eskiden otobüs yolculukları hasret doluydu… İstanbul’dan Erzurum’a gidiyordum. Yolda gözüme uyku girmeyenlerdenim. Gecenin ilerleyen vaktinde izin alarak muavin koltuğuna oturdum.

Maksadım can sıkıntısını biraz azaltmaktı. Şoförün usta olduğu her hâlinden belliydi. Trafik kurallarına dikkat ediyor, aracı çok hassas kullanıyordu. Bir ara yanımda bulunan çantadan bir muz çıkartıp şoföre de kibarca ikram ettim.

“Sağ olun midem rahatsız” dedi ve almadı…

Aslında sözlerinin bir bahane olduğu belliydi. Ben de ısrar etmedim. Yol boyu giderken laf lafı açtı ve şoför gözünü yoldan ayırmadan dedi ki:

-Doğru, nice sevenleri birbirine kavuşturuyoruz. Nice olaylara şahit olduk... Yine böyle İstanbul, Erzurum arası çalışıyordum. Anadolu’da bir yerleşim merkezinde mola verdiğimde birisi “beni de alır mısınız?” diye ricada bulundu. Derken hemen bir başkası daha geldi. O da “Erzurum’a gitmek istiyorum” dedi. Arabada da yer vardı. Gece yarısı, çaresiz kalmasınlar düşüncesiyle yolcu yolcudur diyerek aldım onları… Hareketimden yarım saat sonraydı. Muavin yanıma gelerek kulağıma fısıldadı: "Otobüste bir soygun oldu kaptan, haberin olsun!" Fısıltı hâlinde cevap verdim: "Ne diyorsun oğlum sen?!."

Mola yerinde aldığım iki adamdan biri diğerine muz ikram etti. O da alıp yedi. Beş dakika sonra da derin bir uykuya daldı. Öbürü de adamın cebinden cüzdanı alıp içindeki parayı çıkarttıktan sonra önündeki koltuklardan birinin altına fırlattı. Dedim ki muavine: "Görmemiş gibi davran, ben hallederim..."

Yolumun üzerindeki karakola kadar durmadım. Karakolda komutana haber verdim. Komutan tedbir alarak arka kapıdan binip ihbar aldığını söyleyip arama yapacağını bildirdi. Önceki verdiğim bilgilere göre uyuyan adamı zorla da olsa uyandırdı. Mahmurluğu giden adam kendini yokladı. “Eyvah cüzdanım yok!” diye inledi. Komutan yanında oturan yolcunun üzerini arattı. Tabii üzerindeki döviz paralar çıkmıştı. Konu anlaşılmıştı. Meğer parası çalınan adamcağız Almanya’da işçiymiş. Diğeri de bunu anlayıp daha önce hazırladığı planı uygulamaya koymuş. Tabii her ikisini de karakola teslim edip yolcumu alarak yola koyuldum. Onlar ne yaptılar bilemiyorum...

Şoförün hatırası biterken ben mahcup bir eda ile tebessüm ettim. Belki o bunu bilerek anlatmış veya az önce kendisine muz ikram ettiğimi unutmuştu…