“Bir de aralarında kocaman biri vardı… O da şehitlerin aralarında tek tek dolanıyordu...”
Rabbim sen koru onları… Ayaklarına taş değmesin… Barış Pınarı Harekâtını yaşarken rahmetli kayınpederimin bana otuz sene önce anlattığı hatırası geldi gözlerimin önüne… Kendisi de Kore Gazisiydi… Elazığ’da ona herkes “Koreli” derdi…
Onlar öyle mektep medrese görmediği için sıralı anlatamazdı ama ara ara söylerdi hatırında kalanları… Kore’de Amerikan askerlerinin hiç cepheye gitmediğini, arkadan devamlı ganimet topladıklarını anlatırdı. Bir keresinde bir yere girmişler. Bir sandık dolusu altın bulunmuş, Mehmetçik zerresine dönüp bakmazken Amerikalılar alıp gitmişler…
Bir keresinde gece sabaha doğru Türk Birliği konaklarken yanlarına bir ihtiyar geliyor. Türkçe konuşarak diyor ki:
“Buraya karargâh kurmayın! Sökün çadırlarınızı gidin öteki yamacın ardına kurun!..”
Gözleri çakmak çakmak olan bu ihtiyarın sözünden etkilenir komutanlar ve daha kurma aşamasındayken karargâhı toplayıp öte tarafa giderler.
Sabah gün ağarıp sis dağıldığında fark ederler ki düşman ile sırt sırta geldikleri yere kuracaklarmış karargâhı…
Ve bir seferinde bulunduğu birliğe saldırı yapılır… Çok zayiat verilir. Çünkü pusuya düşmüştür bunlar…
Kayınpederim de şarapnel parçasıyla yaralanır… Bayılır… Kendinden geçer… Daha tan yeri ağarmamıştır…
Nice zaman sonra yavaş yavaş kendine gelmeye başlar… Baygınlığı sürmektedir. Çok kan kaybetmiştir. Ama serde delikanlılık var… Vücut da kendini toparlamaya uğraşmaktadır…
O aşamada yaşadıklarını anlatırken gözleri dolar gelirdi:
“Gözlerimi zor açıyordum… Etrafta onlarca arkadaşın cansız bedeni yatıyordu… Şehit olmuştu hepsi… Benim ise buradan tek başıma ayağa kalkmam mümkün değildi. Halsiz bitkin bir vaziyetteydim…
Gözümü şehitlere doğru çevirdiğimde tüylerimi diken diken eden o anı yaşadım… Her şehidin başında bir bekçi dikeliyordu… Nurdan bir varlıktı… Sanki insan sanki nur… Gözleri kamaştıracak derecede parıl parıl parlıyorlardı… Bir de aralarında kocamaaan biri vardı… O da her şehidin başına varıp onları tek tek dolanıyordu...”
Kayınpederim bunları anlatırken o günleri dün yaşamış gibi anlatıyor, kendinden geçiyordu… Bu vesileyle Barış Pınarı Harekâtında bulunan Mehmetçiklerimize ve kahraman ordumuza Rabbim yâr ve yardımcı olsun… Vatan uğruna can veren bütün şehitlerimizin ruhu şad olsun…
Rumuz: “Koreliden”-İstanbul
