Top
Ünal Bolat

Ünal Bolat

unal.bolat@tg.com.tr

08/12/2019

Almanya’ya aileme giderken...

“Kızım, ben buraya sürekli gider gelirim. Buraları iyi bilirim. Hiçbir problem olmaz” dedi...
 
Yaz tatilimi ailemle birlikte geçirmek için turist olarak Almanya’ya gidecektim. Lise 3’e gidiyordum. Ailem istek yapmış vize işlemlerim tamamlanmıştı. Gerekli hazırlıklarımı yaptım. İlk önce Mersin’den Ankara’ya gelecektim. Ankara’dan Almanya’ya uçacaktım.
Benimle Ankara’ya kadar gelip oradan da Almanya’ya yolcu edecek İsmet isimli uzaktan bir akrabamız vardı.
Mersin’den 20.30’da hareket eden otobüsümüz fazla sıkıcı olmadan bizi Ankara’ya ulaştırdı. Sabah 07.00 civarında sağ salim indik otobüsten. Valizlerimizi alarak İsmet Amca'nın kardeşinin evine gittik. Burada öğleye kadar kaldık.
Namazımızı kıldıktan sonra İsmet Amca'nın bir akrabası bizi havaalanına götürdü. Bu yolculuğumuz da yarım saatten fazla sürmüştü. Havaalanında ilk işlemler yapıldığında İsmet Amca'nın arkadaşı bana dönerek dedi ki:
-Kızım, ben buraya sürekli gider gelirim. Buraları iyi bilirim. Hiçbir problem olmaz. Eğer olursa bize telefon edersin, hemen geliriz.
Tabii o yıllarda cep telefonu yeni yeni çıkmıştı ve herkeste yoktu. Bana evlerinin telefonunu vermişlerdi. Meğer bir an önce havaalanından gitmek için gayret gösteriyorlarmış. Hatta beni uçak kalkıncaya kadar bekleyecek olan İsmet Amca'ya da ısrar edince o da onlara uyup beni bir telefon numarasıyla baş başa bırakıp gittiler…
İlk kontrolden geçtiğimizde, bir bayan bana yaklaşıp sordu:
-Siz konut fonu ödemesi yaptınız mı? Bankaya konut fonu ödemeden uçağa binemezsiniz.
O zaman böyle bir ödeme yapılıyormuş. Ben öyle bir şey bilmiyordum ki. “Hayır” dedim. O görevli de kesin bir şekilde:
Bu ödemeyi yapmadan uçağa binemezsiniz, dedi. Beni aldı bir telaş. Üzüntüyle yukarıya çıktım. Allah’ım şimdi ben ne yapacaktım? Buradaki görevlilere sordum. Hepsi aynı şeyi söylediler.  Ödemeden kesinlikle çıkamazsınız dediler. Tamam ödeyeydim ama üzerimde o kadar para yoktu. Yalvarmalar ısrar etmeler sonuç vermeyince “bir sorun çıkarsa ara” dedikleri telefonu oradan izin alarak aradım.
Telefonda karşıma bir bayan çıktı. O beni tanımıyordu ben onu tanımıyordum. Kendimi ne diye tanıtacaktım? Düşündüm İsmet Amcam ve arkadaşı henüz havaalanından eve gitmemişlerdi. Konuşmalarımıza bir anlam veremeyen bayan telefonu “bir dakika anneme veriyorum” diyerek annesine uzattı... DEVAMI YARIN
Yazıyı Paylaş

Google +

Whatsapp