“O kitaplardan birinde çok mühim bir soru ve cevabın güzelliği kalbime işledi...”
Rahmetli ağabeyimin ardından geride kalan eşyalarına ilk defa baktığımda orada gördüğüm “Müslümanların İki Gözbebeği, Hazreti Ebubekir ve Hazreti Ömer (radıyallahü anhüm)”, “İslam’da İlk Fitne”, “Vehhabiye Nasihat” ve “Nasıl Müslüman oldular?” gibi eserleri merak edip birkaçını incelerken, ağabeyimin defterine yazdığı o duanın bu kitaplardan birinde aynen bulunduğunu fark ettim. Yine o kitaplardan birinde çok mühim bir soru ve cevabını okuyunca, cevabın güzelliği kalbime işledi. Hakiki Mürşid-i Kâmili ve onun evsafını anlatan soru cevaptı.
Ağabeyimin duası ile bu soru ve cevabın güzelliği, benim ve annemin rüyasını şöyle tabir etmemize yol açtı:
Demek ki rahmetli ağabeyim, vefatından önce bu yolun büyüklerinin kitaplarını alıp okumuş ve çok etkilenmiş. O mübarek duayı özel defterine yazmış ve Rabbimize böyle dua etmiş. Rabbimiz de inşallah o büyüklerin hürmetine bu duayı inşallah kabul etmiş...
Rüyada anneme söylediği “Bir sürü imtihana girip hepsini, hatta üniversiteyi bile kazandım” şeklindeki sözleri ise rahmetli ağabeyimin kısa süreli hayatından kabirde hesaba çekilip yüz akıyla çıktığına inşallah işaret ediyordu...
Netice olarak ağabeyim sanki dokuz yaşında büluğa ermemiş masum bir çocuk gibi, tertemiz Rabbimize kavuşmuştu inşallah… Doğrusunu elbette Allahü teâlâ bilir...
Bu hadiseden birkaç yıl sonra Hüseyin Hilmi Işık Hocamızın bazı talebeleriyle tanıştık. Daha sonraları Enver Abimizi de tanıyıp sohbetine kavuşmak nasip olmuştu. Türkiye gazetesini kurduğunu da öğrenince, ağabeyimin rüyada anneme neden “Gazetecilikle meşgul oldum anneciğim” dediğini de anlamış olduk...
Bu rüyalar bize bu mübarek yolun Allahü teâlânın razı olduğu yol olduğuna yakînimizi (inancımızı) artırmak için ihsan edilmişti. Yani çok acı bir olay gibi görünen ağabeyimin vefatı, aslında şer değil, ben, ailem ve hatta nasipli akraba ve arkadaşlarımız için de nice hayırlara vesile olmuştu.
Elhamdülillahi Rabbi’l âlemin. Hak şerleri hayr eyler,/Zannetme ki gayr eyler,/Ârif ânı seyr eyler/Görelim Mevla’m neyler,/Neylerse güzel eyler...”
E. Alb. Ahmet Alâeddin Özgür-Ankara
