Ebû Hureyre hazretleri anlatır:
Hazreti Cebrâil, Efendimize geldi.
Vahiy getirmişti.
Efendimiz, Ona;
“Yâ Cebrâil, siz melekler göklerde Ebû Bekir'i bilir misiniz?” diye sordu.
Hazret-i Cibrîl:
“Evet yâ Resûlallah, seni peygamber gönderen Allahü teâlâya yemîn ederim ki, Ebû Bekir göklerde, yerdekinden daha çok meşhurdur” dedi.
Efendimiz yine sordu:
“Kardeşim Ebû Bekir, gökte hangi ismiyle meşhurdur?”
Cevâben dedi ki:
“Onun gökdeki adı "Halîm"dir.”
● ● ●
Hazret-i Ömer halîfe idi.
Bir gece tebdîl-i kıyâfet yaptı.
Ve şehirde dolaşmaya başladı
Bir evden bir kadın sesi işitti.
Kulak verip dinledi.
Kadın, sesli olarak; "Erim harbe gitti, biz burada aç susuz kaldık. Halîfe bunu biliyor mu acabâ?" diyordu.
Halîfe bunu duydu.
Derhâl evine döndü.
Bir çuval unu sırtladı.
Ve gelip, çaldı o evin kapısını.
Kadın çıkıp sordu ki:
"Kimi aramıştınız?"
Hazret-i Ömer çuvalı indirip;
“Bunu al bacım, bir ihtiyâcın olursa doğruca bana gel!" dedi ve dönüp gitti.
Kadın seslendi ardından:
"Siz kimsiniz?"
Halîfe ağlayarak;
"Halîfe Ömer'im!" dedi...
