“PKK bomba patlattı diye, bir yeri bastı di ye, birkaç Mehmet'i şehit etti diye, örgütün her gün Türkiye'nin gündemini oluşturmasına müsaade etmemeliyiz!..”

Bu sözler AKP Genel Başkan Yardımcısı Hüseyin Çelik‘e ait.

Özür dilemesi beklenirken, “Benim böyle bir ifadem kesinlikle olmadı. Şeref ve ahlakı olanlar bu sözleri olduğu gibi yansıtırlar…” dedi. Bunun üzerine “Acaba bir çarpıtma var mı?” diyerek internete girip baktım. Hayır, en ufak bir çarpıtma yok. Sözler virgülüne, noktasına kadar ona ait!

Ama kendisini eleştirenlere hakaret etmeyi, herkesi aptal yerine koymayı sürdürüyor.

“Şerefsizler, ahlaksızlar!..” demeye getiriyor.

Hatırlayacaksınız. Milli Eğitim Bakanı Ömer Dinçer, Zonguldak Karadon Maden Ocağı'nda 30 işçimizin hayatını kaybettiği grizu faciasından sonra “güzel öldüler” demişti.

O dönemde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı olan Dinçer, “faciaları önlemekle yükümlü” olduğunu unutup “İşçiler acı çekmediler. Fizik olarak da güzel öldüler!” deyince infial yaratmıştı.

Başbakan Erdoğan da maden ocaklarındaki ölümcül kazaları “kadere” bağlamıştı.

Şehitlerden söz ederken “birkaç Mehmet..” diyorlar.

“Acı çekmeden güzel öldüklerini ” söylüyorlar.

Önlenebilecek ölümcül kazaları “kaderle” izah ediyorlar!

Çünkü insan hayatına değer vermiyorlar.

En kutsal hak olan yaşam hakkına saygı duymuyorlar.

Sonra da, ekonomik gücü yeterli olsun olmasın, her ailenin “en az üç çocuk yapmasını” istiyorlar.

Üç de kesmiyor, çocuk sayısını beşe çıkarıyorlar.

Çünkü şehide “birkaç Mehmet…”, insana “oy” gözüyle bakıyorlar…

Aileler çok çocuk yapsın ki, geçinemeyip bunlara avuç açsın!

Ana, baba, çoluk çocuk herkes, birkaç paket erzaka, iki çuval kömüre muhtaç kalsın!

Masum bebeler, daha doğdukları gün hayat yarışına geriden başlasın!

Eğitimde fırsat eşitliği, onlar için hayal bile olmasın!

Suyu akmayan, kaloriferi yanmayan okullarda okusun!

Özel okullara ancak rüyalarında girebilsin!

Eğitim başarısı onların bedava vereceği kitaplara bağlı kalsın!

Eğiticilik özelliği sıfır olan tabletlerle gözleri boyansın!

Okullar bitip, sıra çalışmaya gelince, iş bulamayan 5 gençten biri olsun!

Askerliğini ya sınır boylarında, ya da makineli tüfek mermileriyle kevgire dönen baraka karakollarda yapsın! Vatan için yaşasın. Vatan için şehit düşsün. Acı çekmeden güzel (!) ölsün! Adı da “birkaç Mehmet…” olsun. “Birkaç Mehmet…” şehit düştü diye Meclis niçin toplansın?