Bu yazı yazıldığı saatlerde mucize gerçek olmuş, 5 yaşındaki Havva Tekgöz beton, tuğla, cam, çerçeve molozu altından çıkartılmıştı. Şehircilik Bakanı ise “Çöken binadan sesler alıyoruz. İnşallah hepsini kurtaracağız…” diyordu.
İnşallah!
Yayın yasağı koydular.
Neyi gizleyeceksiniz?
Kartal'da 43 kişinin yaşadığı 7 katlı bina çöktü. Enkaz altında canını yitirenler var. Binanın zemin etüdü yoktu. Vali'ye göre 3 katı, Belediye Başkanı'na göre 2 katı kaçaktı. Kaçak bina sahipleri “İmar Barışına” başvurmuşlardı. Barış olması için önce savaş olması gerekir. Kente karşı savaş açmış, kıyım yapmış, suç işlemiş olanları aklamak ve karşılığında oy almak için “İmar Affının” adını “İmar Barışı” koydular.
★★★
“İmar Barışı” adlı ekleme yasa maddesi 2018 yılı Haziran'da yapılan Cumhurbaşkanlığı ve Milletvekilliği seçimlerinden sadece 1 ay önce (Mayıs) çıkartıldı. Seçimler oldu. Oylar geldi. Kente karşı giriştikleri savaşı affettirmek isteyenlerin başvuracakları son tarih 2018 yılı Ekim ayıydı. 2 ay daha uzatıldı. Çünkü önümüzde belediye seçimleri var ve “iktidar partisi kente karşı savaş ilan etmişlerin oylarını” yine istiyor. Ocak ayındaki verilere göre Türkiye ölçeğinde 10 milyona yakın yapının sahibi barıştan (!) yararlanıp, “Yapı Kullanma İzin Belgelerini” aldılar. Deprem yönetmeliğine aykırı yapılmış binalar. Elektrik, su, doğalgaz, yangın tesisatları mevzuatına aykırı yapılar. Projelere uygun yapılmayan; fazla kat çıkmış, balkon uzatmış, kot farkı avantacılığı yapmış tüm inşaatlar. İlgili belediye veya yapı denetim firmasının hiçbir denetimine girmeden dikilmiş binalar. Hatta belediye ve Hazine arazileri üzerine kondurulmuş kaçak yapılar.
★★★
Kente karşı savaştılar.
Oy için affedildiler.
Kente karşı savaş açmamış, yasalara uygun bina yapıp, oturanlara ise büyük haksızlık ve adaletsizlik işlendi.
Kartal'da yaşanan.
Kentin ceza kesmesi.
İstanbul'un intikamı.
Ölenlerin hesabı “İmar Barışı” çıkartanlardan sorulmalıdır.
KALEMİN GÖR DEDİĞİ
Daha çok bina çökecek!
“İmar affı” diye bir af hiçbir medeni ülkede yok. Kaçak yapılaşma patladı. Şehir planları yırtılıp atıldı. Yollar, caddeler tıkandı. Trafik sorunu şahlandı. Kent içinde yolculuk eziyete, işkenceye dönüştü. Köprüler kifayetsiz kaldı. Bir köprü yetmez oldu. Geçiş garantili yeni köprüler yapıldı. Şehirler nefes alamaz oldu. O kadar para, kaynak, harcama sonunda “şehir gibi şehirler” kurulamadığı için şehirlinin (medeni insanın) uygarca, çıldırmadan, delirmeden, züppeleşmeden, magandalaşıp ve lümpenleşmeden yaşayabileceği kentler kurulamadı. Çünkü şehirlere çöreklenmiş rant avcısı yeni zengin gözü dönmüş sermaye, inşaat şirketleri sahiplerinden beslenen siyasetçiler, devlet kaynaklarının akıtıldığı inşaat ağalarından yemlenen belediye bürokratlarının hep birlikte yarattıkları bu tip şehirleşme sona geldi. Daha çok bina çökecek.
