Ne tarafa baksanız şehit adı görüyorsunuz…
Türkiye bir uçtan öteki uca adeta “şehitlik” oldu…
“Moral” diyorlar…
Çokbilmiş kifayetsizler, “Terör halkın moralini çökertmek ister, dik durun” diye akıl vermeye kalkışırken, ülkenin dört bir yanı şehitlerle anılmaya başlandı!..
Sürekli yas halinde, sürekli gözyaşı dökülen bir ülke…
Böyle bir ülkede Recep Bey “Milli Seferberlik” ilan ediyor!..
* * *
Dolmabahçe ile Gümüşsuyu arasında stadın hemen yanındaki “Beleş Tepe”nin adı da “Şehitler Tepesi” oldu…
Hain terör saldırısının yapıldığı bu yere bir “Şehitler Anıtı” dikilecekmiş…
Biliyorsunuz, Boğaziçi Köprüsü'nün adı “15 Temmuz Şehitler Köprüsü” oldu…
Oraya da bir anıt dikilecekmiş…
Bütün il ve ilçelerimize baktığımızda, “Şehit Astsubay Caddesi”, “Şehit Onbaşı Sokağı”, “Şehit Yüzbaşı Bulvarı” görüyoruz…
Ayrıca…
Şehitler Parkı… “Şehit Er Parkı”, “Şehit Uzman Çavuş Parkı”, “Şehit Uzman Çavuş İlkokulu”, “Şehit Binbaşı Meslek Lisesi”
Devam edip gidiyor, nereye baksanız, terörü ve şehitlerimizi hatırlıyoruz, yüreğimize bir sızı giriyor…
* * *
Caddelere, sokaklara, okullara şehitlerimizin adını vererek onları hep hatırlamak, gönüllerde yaşatmak elbette güzel ve gerekli…
Ama Türkiye bu duruma düşmeli miydi?..
“Şehit” diyoruz, iki gün geçince istatistiğe giriyor, sayılarla hatırlıyoruz…
Kan ağlayan anneleri, aileleri…
Nereye baksa şehit adı gören insanlarda huzur kalır mı?..
Sürekli şehitlerine ağlayıp ağıt yakan ülkede huzur ve mutluluk olur mu?..
* * *
İktidardakilerin terörle mücadele yerine, teröristlerle müzakere yöntemini seçmesinin acı sonuçları ortada…
Habur'la başlayan rezalet bugünlere gelip dayandı…
Şimdi kalkmışlar gencecik çocukları şehitliğe özendiriyorlar…
E, o zaman gidip siz şehit olun!..
Şehit annesini teselli ediyorlar:
“Şehitlik peygamberlikten sonra en yüce makamdır”
* * *
Türkiye'yi bir “terör ülkesi” haline getirdiler, ne yapacaklarını bilemez haldeler…
Her çorbaya maydanoz olma merakı, Suriye'ye el atıp karıştırma ihtirası Türkiye'yi “acıların ülkesi” haline getirdi!..
Haftalar içinde Esad devrilecek, bunlar Şam'da namaz kılacaklardı…
Bölgede bizden habersiz yaprak kımıldamayacaktı…
Bölgeye 50 tane ülke girdi, bir biz yokuz…
Söz sahibi ise, bizden başka herkes!..
Bu durum IŞİD ve PKK'nın ekmeğine yağ sürdü…
* * *
Peki sorumlu kim?..
“Batılı güçler, emperyalist güçler”
Bunlarda hiç sorumluluk yok, gayet rahatlar…
Bütün sorumluluk tamamen soyut, elle tutulmayan, gözle görülmeyen meçhul güçlerde…
Madem öyle o Batılı güçleri niye yanına alamıyorsun?..
Attı mı mangalda kül bırakmayan bir iktidar var, neden bu iktidar gücünü (!) gösterip emperyalist güçleri boşa çıkaramıyor?!.
Brüksel'de AB binalarının koridorlarını PKK'lı katiller dolduracak, sen paranla, devlet gücüyle, oradaki Türk vatandaşlarınla dolduramayacaksın veya engelleyemeyeceksin!..
Onların sergi açmalarını da engelleyemeyeceksin sonra AB'ye “Siz de dağa çıkın” diye posta koyacaksın; tabii takan olursa!..
* * *
Türkiye işte bu aymazlıklarla, bu yanlış politikalar, stratejik hatalarla “şehitler ülkesi” haline geldi…
Her gün şehit cenazeleri kaldıran bir ülke…
İktidarın bütün hatalarının bedelini, şehit düşerek ödeyen gencecik çocukların ülkesi…
Anaların kan ağladığı bir Türkiye…
TV kanallarında sabahtan akşama kadar Türk bayraklarına sarılı şehit tabutlarının gösterildiği güzel yurdumuz…
Ve bu ülkede iktidarın işi bitmiş, “Milli Seferberlik” gerekiyormuş!..
Artık nefes alamaz hale geldik!..
