Müzik videoları bir süredir format değiştirmeye başladı. Hem sanatsal hem ticari standartların ötesine geçilmesinin nedenleri çeşitli.
M83 iki hafta önce yeni albümüne dair internete bir dizi video koydu. “Temple of Sorrow” adlı parçaya çekilen video, 2007 tarihli “Digital Shades Vol 1”in devamı olarak 20 Eylül Cuma piyasaya çıkan “DSVII” (Digital Shades Vol 2) adlı albümde yer alıyor. Bu ambient çalışma bildiğimiz formatta şarkılar değil atmosferik müzikler içeriyor. Daha ziyade bir hikayenin fon müzikleri anlayışıyla kaydedilmiş. M83 seven biri olarak benim açımdan çok keyifli bir durum.
“Temple Of Sorrow” 9 dakikalık bir kısa film mantığında çekilmiş. Uzayın derinliklerinde yer alan fantastik bir gezegen buradaki enteresan karakterler ve yolunu bulmaya çalışan savaşçı bir kahraman var. Estetik açıdan Jodorowski’nin “Dune”uyla “Tron” arasında bir yerlerde olmalı. Albümün arka planı zaten tam da bu durumla ilgili. Anthony Gonzales video oyunları ve müziklerinin etkisinde kalarak bu albümü hazırladığını daha önce anlatmıştı. Referanslar bu noktalara. Etkilendiği sanatçılar arasında Brian Eno, Mort Garson, Suzanne Ciani ve John Carpenter’ın adı geçiyor. Bazı oyunlar ve bestecilerinden de fazlasıyla etkilenmiş. Fantasy (Nobuo Uematsu), Dragon Quest (Koichi Sugiyami) ve The Legend of Zelda (Koji Kondo).
“Lune de Fiel” ilk videoyu takiben 12 Eylül’de yayınlandı. Her iki video aynı hikayenin parçaları. İçerikten ne kadar söz etsem de anlatmam mümkün değil. Başka bir gezegen ve medeniyette geçen bu garip, hayli cesur anlatıma sahip hikayeyi ancak izleyerek tam olarak anlayabilirsiniz.
İçerik ve anlatım olarak çok farklı
M83’nin bu albüm için hazırladığı videolar standart formattaki 3-4 dakikalık videolardan değil. İçerik ve anlatım olarak çok farklı bir yerdeler. Anthony Gonzales hikayesini ancak bu videolarla tamamlayabilirdi. Ve bu özelliklere sahip bir video da elbette ancak internette yer alabilirdi. Alışılagemiş medyada yer alan standartlaşmış kalıplar ve çerçeve içine sığmayan işler kendilerini alternatif mecralara atıyor. Sadece ticari açıdan değil sanatsal açıdan da değerli dijital platformlar. Geçen iki haftada 14 dakikalık Şehinşah videosu hayli politik içeriğiyle hâlâ konuşuluyor. Ben bu video etrafında dönen tartışmalardan, gelişmelerden değil videonun kendisiyle ilgili bir iki laf etmeyi tercih ederim. Çok sayıda rap’çinin katıldığı bu eleştirel video da son dönem karşımıza çıkan format dışı işlere örnek. 14 dakikalık bu videonun içeriği, formatı ve yayınlandığı mecra da müzik videolarının farklı yönlere evrilmesine ve savrulmasına örnek. Üç dakikadan uzun şarkı dinlenmez. Şu formatta olmayan video izlenmez gibi kalıpları yıkan videolardan biri. İçerik ve uzunluk tamamen yeniden tanmlanabilir şeyler.
Çok yakın gelecekte şu anda interneti fetheden amatör videolar yanında, prodüksiyonlu format dışı işlerin çoğaldığını da göreceğiz. Sadece belli özelliklere sahip “niche “müziklerden de bahsetmiyorum. Bugün pek çok büyük isim, çok satan şarkılarına alışılagelmişin dışında uzun klipler çekiyor. Uzun intro’lar, şarkıların orta yerinde hikayeyi destekleyen diyaloglar ve görüntüler giderek normal sayılmaya başladı. İnsanların video ihtiyacı devam ettikçe yeni ölçüler zamanın ruhuna uyum sağlayabilir ve müzik videoları yeniden tarif edilebilir.
