Maçtan önce iki takımın bu seneki istatistiklerine bakanlar Fenerbahçe’nin hem topa sahip olma hem de gerek şut, gerekse gol sayılarından yola çıkarak hücum etme konularında Galatasaray’dan daha iyi olduğunu görmüştü. Nitekim maç Galatasaray’ın evinde olsa da, planlarını sahaya daha iyi yansıtan taraf Fenerbahçe oldu.

Fenerbahçe

Fenerbahçe orta sahası ilk dakikalardan itibaren rakibine üstünlük kurdu, ikili mücadeleleri kazandı ve topa daha çok sahip oldu. Bunun en önemli nedeni hem birçok pozisyonda top çalan hem de gerek kendi kazandığı gerekse arkadaşlarından aldığı topları iyi kullanan Gustavo’ydu. Brezilyalı, Emre’yi çok rahatlattı.

Yakaladığı pozisyonlara karşın Fenerbahçe’nin gol kaydına muvaffak olamayışının nedeni ilk yarıda Tolga, Kruze ve Ozan; ikinci yarıda da yine Kruze ve Deniz’in etkisiz vuruşları veya yanlış tercihleri oldu. Bunun yanı sıra, Rodrigez ve Moses’in olmayışı ve Yanal’ın Ferdi’yi muhtemelen riskli görmesi nedeniyle sarı lacivertliler doksan dakikayı gerçek bir kanat oyuncusundan yoksun tamamladı ve kanatları hiç kullanamadı.

Ersun Yanal’ın ikinci yarıda oyuna aldığı Deniz’i maç bitmeden tekrar kulübeye çekmesini çok beğendim. Zira bu hareketle Yanal hem Deniz’e performansının çok kötü olduğunu net bir şekilde söylemiş, hem de kendi hatasını kabul etmiş oldu.

Galatasaray’ın, Fenerbahçe’nin yumuşak karnı olan savunma dörtlüsü üzerinde herhangi bir baskı kuramaması nedeniyle, bu bölgedeki oyunculara fazla iş düşmedi hatta genel anlamda iyi göründüler fakat bu yanıltıcı bir iyilik. İyileşen Hasan Ali’nin dönmesi ve Dirar’ın kendi kanadına geçmesi ile savunmadaki taşların biraz daha yerine oturmasını beklemek mümkün; fakat stoperdeki soru işareti ortadan kalkmış değil.

Galatasaray

Galatasaray bu sene ne savunmasıyla orta sahasını bağlayabiliyor ne de orta sahasıyla hücum hattını. Geriden topla çıkmakta zorlandıkları gibi, orta sahadaki isimlerin organize bir şekilde rakip kaleye yöneldiklerine çok az şahit olduk. Bu senaryoda forvetiniz Falkao değil Agüero da olsa fayda etmeyecektir. Zira dün Kolombiyalı oyuncu ceza sahasında topla hiç buluşamadı.

Belhanda ve Feguli’nin performansının saman alevi standartlarını geçemediği, Enzonzi’nin ancak geriden oyun kurma göreviyle meşgul olduğu, beklerin hücuma neredeyse hiç katkı vermediği bir ortamda herkes Lemina veya Babel’in ayağına bakıyor ve bu durum sarı kırmızılıların atak gücünü önemli ölçüde azaltıyor. Bundan önceki beş maçta, Kayserispor karşılaşması hariç, birden fazla gol atamayan Galatasaray, Brüj veya Fenerbahçe gibi bir kademe daha zor maçlarda gol atma başarısını gösteremedi.

Maçta iki taraf da iki puan kaybetti ama bu beraberlik, deplasmanda alınmış olması nedeniyle Fenerbahçe, rakibin daha iyi oynadığı bir maçta alınmış olması nedeniyle de Galatasaray için kabul edilebilir oldu.

can.nizamoglu@gmail.com