Gidecek, yaşayacak yeriniz yurdunuz olmadığını, kalmadığını düşündünüz mü hiç?
Böyle bir ihtimal geldi mi hiç aklınıza?
Veya ülkesi, vatanı kalmamış, ülkesine gidemeyen bir arkadaşınız, tanıdığınız oldu mu? Bilir misiniz ne yaşar, ne hisseder o insanlar?
Ülkene kızarsın, sevmezsin, kaçıp gitmek istersin ama o bir tercihtir ve bu kararından vazgeçtiğin an “Bir yurdum var, ANAvatanım var” deyip gelebilirsin.
İnsan elinde olanı kaybetmeden bilmez değerini.
Kanıksamışsındır her Allah’ın günü içinde olduğun zenginliği. Öyle kanıksamışsındır ki, fakirsindir artık. Göremezsin sana cömertçe neler neler verdiğini.
Dört mevsim mesela. Mesela bereketli bir toprak. Türlü çeşit meyve sebze.
Deniz, dağ, ova, koy, ormanlar...
Su!
17 yıldır gurbetteyim Dubai’de. Bir küçük bahçemiz var. Nane, biberiye, domates, reyhan yetiştiriyorum saksıda.
Toprak ithal. Torbalarla alıyorsun.
Su, ben vermezsem yok. O da denizden reosmoz. Hava desen yangın alevi.
Bir incir ağacı gördüm, çok üzüldüm saksıda diye. Aldım, yaşatmak için verdiğim çaba akıllara zarar ama mutlu değil hiç. Dallarından can çekişiyor, verdiği meyve zehir zemberek, çünkü doğuramıyor bu toprakta ve havada. O ölmek istiyor, ben yaşatmak için deliriyorum.
Dört tane de zeytin ağacım var.
Allah biliyor, gözümden iyi bakıyorum.
Bahçemdeki en minik bitkiyi, her ağacı yaşatmak için neler yaptığımı yakınlarım biliyor.
Zeytin ağaçlarımız yaşıyor ama meyve veremiyor.
Zeytin kadındır biliyor musunuz? Annedir...
Çiçeğinden meyvesine 9 ay 10 gün geçer... O kadar dişidir.
Ancak Dubai’de tam çiçek zamanı kavuran bir sıcak başlıyor, cayır cayır yanıp kuruyor daha çiçek açmadan. E çiçek açamayınca, zeytin de olamıyor.
Her bitki, her ağaç aslında kendine bir ANAvatan seçiyor.
Her canlı, doğmak için kendine bir yaşam alanı seçiyor.
En iyi o biliyor nerede yaşar ve verimli olur. Nerede neslini devam ettirebilir ve nasıl oraya bir katkısı olur. Ancak doğa en iyi biliyor.
İnsan doğadan üstün değildir. İnsan, doğadan öğrenir hayatı ve ancak doğa yaşatır insanı.
Seni kökünden, toprağından, anavatanından ederlerse hayat durur!
Kolun kanadın kesilir.
Kalbin sızlar sızlar sızlar ve atamaz olur.
Köklerin çürür toprağından ayrı düşersen...
Zeytin ağacı, ANAdolu’yu seçmiştir anavatanı olarak.
Zeytin senden hiçbir şey beklemez!
Kurakta da dayanır, fırtınada da!
Su vermezsin, o bekler yağmuru. Sabırlıdır, dayanıklıdır. Kudretlidir.
Yine çiçek açar dalında, yine meyvesini verir zamanında.
Hem de senin benim en göremediğimiz köşesinde de yapar bunu Anadolu’nun! Karşılıksız sever memleketini!
Kolunu kanadını kırarlar, söküp atıp yol kenarına atarlar, yine yeşerir kökü toprağa değdi mi!
Öylesine bağlıdır vatanına, toprağına.
Öylesine ölmek için değil, yaşamak için yaşar.
Ondandır ona “ölmez ağaç” denmesi.
Anadolu’dan alır bu gücünü!
O yüzdendir ki bu ülkenin her vatandaşı, köklerine sahip çıkmalı, korumalıdır onu.
Hayattır zeytin!
Tartışılan yasa sadece zeytini değil, zeytinlerin yaşadığı her alanı tehdit ediyor.
Öldürmek için değil, yaşatmak için yaşamayı öğrenmemiz gerek.
Bu ülkenin çok kanıksadığımız ve fakat eşi benzeri olmayan en büyük zenginliği toprağıdır, kendiliğinden var olan zeytin ağaçlarıdır, doğasıdır.
Beton bina, o bu şu her yerde var.
Ama işte bu doğal zenginlik ara ki bulasın, yok!
Bir insan bile isteye en büyük doğal zenginliğini yok ederse hayır gelmez köklerine... Çocuklarına internetten göstermek zorunda kalma bu canım ağacı!
Yerine yapılacak şey sadece seni, çocuğunu sağlığından eder.
Uyan. Aldanma.
Yaşadığı alana, toprağa, insana, hayvana can verendir zeytin ağacı!
Budanırken içinden hem güneş, hem kuşlar kanat çırparak özgürce geçecek şekilde budanır zeytin ağacı.
Hayata izin verir, saygı duyar, özgürlük der, barışı temsil eder.
Kanun tasarısı zeytinlikleri konuşmak üzere komisyona geri çekildi. Bu gelişme kanunun tümüyle iptal edildiği değil, yalnızca yeniden gözden geçirileceği anlamına geliyor.
Anadolu’nun zeytin ağaçları için direnmeye devam etmek gerekiyor.
Lütfen...
Sesinizi çıkarın.
Milletvekillerine yazın.
Sohbetlerinizde yer verin konunun önemine.
Duyarsız kalmayın...
Bunca kök salmış, toprağında köktaş olduğun zeytinden alıyorsun gücünü bunu düşün...
Vazgeçme...
Hayatını kurtar.
Kurtardığın o hayat, sana da döner yaz bir köşeye.
Yonca “zeytin dalı”