Kasımpaşa, ligde hem atılan şut, hem de verilen şut fırsatı kategorilerinde ilk üçte. İlk 10 maçta 149 şut atıp, 143 fırsat vermişler. Sebebi basit: Kemal Özdeş, ailece topun arkasına geçip rakibin tamamlayamadığı hücumlarda Afrikalıları koşturarak kontratak arayan klasik bir Anadolu takımı hocası değil. O da topu istiyor. O da hücuma bekleri Popov-Hafez’i katmaya çalışıyor.

Fenerbahçe’nin de bu sezonki planı net: Yüzde 61’le ligin en fazla topa sahip olan, en yüksek pas isabeti sağlayan, en fazla şut atan, en fazla hava topu kazanan takımı sarı-lacivertliler. Böyle dominant oyun seven Fenerbahçe’nin karşısında adeta ‘kısıtlı bütçeyle oluşturulmuş bir Fenerbahçe replikası’ olunca, orta sahaların çok rahat geçildiği, bir o kalede bir bu kalede pozisyon yaşanan bir maç izledik Kadıköy’de. Sonunda da kazanan, yüksek bütçeli taraf oldu dün. Maça Kasımpaşa presle başladı ama sürekli aynı stratejiye karşı açık verdiler: Fenerbahçe’nin sağ içi (Ozan), sağ açığın (Moses’ın) yanından bindiriyor, pozisyon veriyorlar. Sol içi Tolga, sol açığı Rodrigues’in yanından bindiriyor, yine pozisyon veriyorlar. Fenerbahçe de son üç maçta 4-3-3’e döndüğünden beri kanat varyasyonlarında çok gelişti doğrusu.

KIRILGAN BİR SAVUNMA

Ancak Fenerbahçe ofansta repertuarını ne kadar geliştirdiyse, savunmada da o kadar kırılgandı dün. 34’te Koita, sadece orta saha çizgisi üzerinde durarak ofsayttan kurtuldu ve kaleye daha 50 metre varken bire bir kaldı Altay’la! İki dakika sonra bu kez Koita-Yusuf sol kenarda verkaç yaptılar ve ZankaSerdar yine orta çizgide olduğu için arkadaki 50 metre bomboştu. Evet, savunmayı öne çıkarmak bir büyük takım hususiyetidir. Ama rakip tek pasta sizi bu kadar kolay yanıltıyorsa, belki de ‘savunmada derinlik’ kavramı üzerinde bir daha düşünmesi gerekebilir Ersun Hoca’nın. Tabii ki bir maçta daha 44’te bir kırmızı kart varsa, taktiksel analizi ondan bağımsız yapmanız imkansız. Gustavo kafayı vurmuş, olan olmuş, hakem penaltıyı vermiş, penaltı atılmış, tabela değişmiş. Pozisyonun üzerinden neredeyse 5 dakika geçmiş artık. Hafez gelmiş, hakemi alkışla protesto ediyor. Sarı görüyor, yetinmiyor, alkışlı protestoyu sürdürüyor. Bir oyuncu kasten kırmızı görmek ister mi? Anlamak, anlatmak çok zor doğrusu.

MURiÇ PENALTILARI ÜZERİNE

Vedat Muriç, dünkü iki atış dahil son 5 penaltısını hemen hemen aynı yere attı: Kalecinin soluna. Sağ ayağını topun yanına koyuyor, solla içeriden falso alan bir şut atıyor sağ köşeye. Bazen yerden, bazen bel hizasında. Fatih Öztürk maçtan önce bu bilgiye sahip miydi bilmiyorum. İlkinde köşeyi bildi ama tek tip penaltılardan haberdar mıydı, merak ettim doğrusu.