Bodrum-Çeşme gibi yerlere gittiğinizde daha net anlıyorsunuz. Yazın kazananları Ben Fero ve Zeynep Bastık.
Beach, kafe, bar, kulaklık ya da oturma odası fark etmiyor. Her yerde onların şarkıları.
Bir de ortak özellikleri var. Medyadan köşe bucak kaçmaları.
“Çabasız seksi” gibi “PR’sız şöhret” onlarınki.
Planlanmış magazin olayları, filancayla yatakta poz, falancayla aşk dedikodusu...
Bunların hiçbiri yok.
Ben Fero hiç röportaj vermiyor. Zeynep Bastık, Hakan Gence’yi bir ay peşinde koşturduktan sonra Hürriyet Pazar’a konuştu: “Benim basın danışmanım bile yok. PR yaptırmanın amacı ünlü olmak değil mi? Ben ünlü olmak isteseydim, 26 yaşında genç bir kadın olarak çok başka yollar seçerdim.
Amacım ünlü olmak değil, müziğimi kitlelere duyurmak. Şöhret bunun sadece bir getirisi olabilir. Bu da istemeyeceğim bir şey değil.”
Şöhreti amaç olarak değil, bir “getiri” olarak görmek.
Dünya hızla değişiyor. Şöhretin kanunları da...
Önceki yüzyıldan kalma metotlar mı? Mucitleriyle birlikte bir daha asla cover’lanmamak üzere acı/tatlı tebessüm ettiriyor.

Erkenci Kuş geç bile kaldı

Yaz dizisi olarak başladı, kışa taştı, öbür yaza sarktı.
Can Yaman’ı fenomen haline getiren “Erkenci Kuş” dizisi tuttukça uzadı, izlendikçe sakızlaştı.
Nihayet önümüzdeki hafta final yapıyor. Bu finalin en güzel yanı, belki de Can Yaman’ı “gençlik dizisi/romantik komedi” hapsinden kurtaracak olması.
Henüz açıklanan bir şey yok ama Yaman’ın asıl oyunculuk sınavı şimdi başlıyor.
“Yaz dizisi”nin sığ sularından, ciddi bir sinema ya da dramanın derinliğine kulaç atabilecek mi, aynı endamla oralarda boy verebilecek mi, hep beraber göreceğiz.
Diğer bütün jönlerimizdeki yabancı dil sorunu da olmadığına göre Hollywood’a kadar yolu var.
Daha önce de söylemiştim. “300 Spartalı” gibi bir işe çok yakıştırıyorum Yaman’ı.