Evde annem, babam, abim ve ben yaşıyoruz. Ama anlaşamıyoruz. Sanki herkes benim üstüme geliyor her konuda. Özellikle de annem en ufak şeyi sorun ediyor. Sürekli bağırıyor ve çağırıyor.
Yardımcı olun bana, lütfen bir yol gösterin. Pandemi süreci olduğu için okul da yok. Hep evde kalmak zorundayım.
Çok mutsuzum, gitmek istiyorum buralardan.
Dünyadan silinmek istiyorum. Beni bu hale getirdiler. İnsan her gün ağlar mı, ben ağlıyorum. Çok yıprandım, ölmeden kurtarın beni ne olur. Rumuz: Çok yıprandım


YANIT

Sevgili kızım, öyle bir yaştasın ki ailenle anlaşman mümkün değil bu dönemde... Bir de üstelik sorunlu bir aileye sahip olduğun görülüyor.
Belli ki annen mutsuz bir kadın. Ona öfkeleneceğine yardımcı olmaya çalışmalısın. Belki onun da senin anlayışına, şefkatine ve yakınlığına ihtiyacı vardır.
Belki de annenin mutsuzluğu babanın bazı davranışları yüzündendir... Bir kadının böyle hırçın olması sebepsiz değildir. Buna karşılık senden ve abinden de sevgi ve yakınlık göremediği için böyle agresif davranıyordur.
Ona yakın olmaya çalışsan, senin de onun sevgine ihtiyacın olduğunu hissettirsen, belki de birbirinize çok büyük faydanız olacaktır. Senin böyle ölümü düşünecek kadar mutsuz olman bana çok dokundu ama şu anda ölümü değil, yaşamayı düşünmek için çok nedenimiz var.
En önemlisi de şu başımızdaki koronavirüs meselesi... Bizi her an tehdit altında tutuyor, çaresiz bırakıyor.
Sadece canla başla çalışan sağlık uzmanlarının ve tabii mucize doktorlarımızın olağanüstü çabaları sayesinde kurtulabilenler kurtuluyor. Ama her gün birçok canı bu dünyadan koparıyor... Bu nedenle ölmeyi değil, yaşamayı ve hayata tutunmayı seçmelisin. Bu gencecik yaşta ölümü düşünmek de ne oluyormuş?


Babamın, annemin
arkadaşından çocuğu oldu

Güzin Abla, bu konuyu senden başkasına nasıl danışırım bilmiyorum.
20 yaşındayım ve babam annemi bu zaman zarfında defalarca aldattı. Düşünün ki, annemin en yakın arkadaşından bir çocuğu oldu. Babam onlarla aynı evde yaşamak için bizi zorluyor.
Bir de üstelik annemin sürekli kendini aldattığını düşünüyor.
Eve gizli kameralar takıyor, evden çıkmamıza izin vermiyor, en ufak bir bahanede bizi ölümle tehdit ediyor. Bize hem fiziksel, hem psikolojik şiddet uyguluyor. Ne yapacağımı bilmiyorum, korkudan hiçbir şey yapamıyoruz annemle.
Babam kardeşimi yanında çalıştırıyor, annemle biz köydeki evdeyiz. Pandemi yüzünden okullar kapandı, bizi eve hapsetti.
Dışarı çıkarsak, onun arkasından gizli bir şeyler yaparız zannediyor. Lütfen, bana akıl verir misiniz?
Rumuz: Hapis hayatı
YANIT

Sevgili kızım, babanın hem suçlu, hem güçlü olduğunu düşünüyorum. Ama bir yandan da profesyonel yardıma ihtiyacı olduğu ortada.
Ancak birilerinin onu bir uzmana danışmaya razı etmesi gerekiyor. Hiç mi bir büyüğünüz yok? Onu ikna edecek, sizi korumaya alacak bir yakınınız yok mu?
Köyde insanlar şehirdekilere göre çok daha yakın olabilirler birbirlerine... Dostluklar, ahbaplıklar hatta akrabalıklar bile çok daha sıcak olur... İnsanlar dara düştüklerinde birbirinin yardımına koşarlar. Öyle şehirlerdeki gibi yıllarca aynı apartmanda otursalar bile, birbirlerini tanımamazlıktan gelen insanlardan değillerdir. Bu yüzden durumunuzu bilen birileri olsa, eminim yardımınıza koşarlar. Köyünüzün muhtarı bile, bu yaşadıklarınızı bilse babana engel olmaya çalışırdı... Yeter ki siz yardım isteyin.