Malumunuz son yıllarda yapımcılar, yönetmenler, oyuncular bir kara mizah peşinden gidiyor ve biz izleyici de peşinden sürüklemek istiyor..

Ben iyi bir izleyici olarak pek kara mizahçı değilim.

Sevmiyorum bu tarz yapımları.

En son “9 kere Leyla’yı izleyip “Aman Allah’ım neden biz izleyiciyi hiç düşünmüyorsunuz” diye isyan ettiğim doğrudur.

Ve ardından “Azizleri”de de aynı duyguya kapıldım.

Biz bazı izleyiciler böyle yapımları sevmiyoruz doğrudur.

Ancak bu güzel oyuncuların hatırına izliyoruz zorla da olsa.

Çünkü oyuncular gerçekten şahane.

Haluk Bilginer’i izlemek harika bir duygu. Ötesi yok.

Engin Günaydın’ı acayip özlemişim.

Halit Ergenç ve Bergüzar Korel’in mini rolüne bayıldım. Onları birlikte görmek çok hoşuma gitti.

İrem Sak’ın donup kalmasını da sevdim.

Ve en çok canavar yeğen Göktuğ Yıldırım’a bayıldım. İnanılmaz bir yetenek geliyor. Hazır olun derim.

Ve sonuç: “Çok beklentiye girmeden izlemek gerek”

Çok beklenti içinde olursanız üzülürsünüz.