TRABZONSPOR’da Abdullah Avcı’nın gelişi ile bilinmeyen çok şey yoktu aslında; defans ve önlerindeki ikili çakılı, bekler hücuma fazla çıkmayacak, kanatlar beklere yardım edecek. Hepsi kodlanmıştı sanki; düne kadar!

Dün Çaykur Rizespor karşısında bir tık daha öne çıktı Bordo-Mavililer. Defansın önünde bu kez sadece Baker vardı.

Abdulkadir Parmak ve Flavio hücumda 4-1-4-1’in bir parçasıydı ve bu küçük dokunuş bile ezber bozdu.

Eski maçlara nazaran arayışta, coşkulu ve cesurdular, pozisyon da buldular.

İlk 10 dakika topa önde basan Çaykur Rizespor’da Boldrin’in erken sakatlığı tüm takımı anında etkiledi, atakları bıçak gibi kesildi. Sanki kaderleri bir futbolcunun elinde, şaşılacak durum gerçekten. 

Boldrin sonrası hep savunmadaydılar ve Nwakaeme’nin şutu da direkten dönmüştü ama olmayacak bir şekilde penaltı ile öne geçtiler.

İlginçtir; golden sonrası Trabzonspor’un atakları bıçak gibi kesildi, o arada Skoda’nın şutu direkten dönmüştü ama olmayacak bir şekilde beraberliği yakaladılar!

Hakemin penaltı pozisyonlarında verdiği ve vermediği (Hugo ve Tunay’a yapılan) hep tartışmalı ve ha VAR, ha yok şeklindeydi çünkü!

Sonrasında sakin ve arayışta olan Trabzonspor’du ve alınan 3 puan kadar, galibiyeti getiren golün sahibi Djaniny’den gelen çok küçük bir kıvılcım bile umut verdi, zira Sörloth travması geçmek bilmedi!