Top
Pervin Kaplan

Pervin Kaplan

pkaplan@htgazete.com.tr

14/04/2014

İnternetin Türk büyükanneleri aranıyor

GEÇTİĞİMİZ günlerde Oxford’da Education First (EF) tarafından ilk kez düzenlenen ve 30 ülkeden yaklaşık 120 eğitimcinin katıldığı “Dil Eğitiminde Yenilikler” konulu toplantıya katıldım. Farklı öğrenme ortamları üzerinde durulan bu toplantıda en ilginç yöntemlerden birini, sohbet ettiğimiz EF’nin Asya Pasifik’teki dil okullarında akademik müdürler takımının liderliğini yapan ve 20 yıllık eğitimci David Bish anlattı.
Bu yeni metodun adı: “İnternet Büyükanneleri”
“Granny Cloud” adını taşıyan proje, Birleşik Krallık’taki emekli büyükanneler ve Hindistan’ın kırsal bölgelerinde çok fakir çocuklar arasında gerçekleştiriliyor. New Castle Üniversitesi’nin yürüttüğü bu projenin yaratıcısı Eğitim Teknolojileri Bölümü’nden Profesör Sugata Mitra. Projenin çıkış noktası internet kullanımında deneyimli büyükanneleri eğitimde “destekleyici ve teşvik edici güçler” olarak kullanmak.
Çoğunluğu öğretmen bu emekli büyükanneler, kendilerinden binlerce kilometre uzaklıkta Hindistan’ın fakir kırsal bölgelerindeki 6-13 yaşları arasındaki çocuklara “destek” oluyor. Onların hem İngilizce’lerini geliştirmelerine destek veriyorlar hem de derslerini yapmalarında “Skype” üzerinden yardımcı oluyorlar. Büyükanneler ve çocuklar birlikte sadece ders çalışmıyorlar, iki ülkenin kültürü arasındaki benzerlikler, farklılıklar konusunda da sohbet ediyorlar, birlikte oyun oynuyorlar. Büyükanneler onlara kitap okuyor, birlikte müzik dinliyorlar ve şarkı söylüyorlar. Bir anlamda “e-arabulucu” gibi projede yer alan büyükanneler çocukları öğrenme konusunda teşvik ediyor, onları cesaretlendiriyor.
Aynı proje yine üniversiteden online ders alan gençler için de kullanılmaya başlanıyor. Online eğitime kayıt yaptıranların kısa süre içerisinde dersleri bıraktıkları saptanınca bu kez “büyükanneler” devreye sokuluyor. Onlar da bu gençlerle bağlantı kuruyor ve onları dersleri takip etmeleri için yüreklendiriyorlar. 
David Bish, bu projelerin başarılı olması üzerine EF’nin de İngilizce öğrenmek için online ders kaydı yaptıran gençlere “koç” atadığını ve bu koçların gençleri haftada bir kez arayarak, derslere devam konusunda teşvik ettiklerini söylüyor. Sonuç, derslere devam sağlanıyor, başarı yakalanıyor.
Dinlediğim bu örnekler bana “Acaba Türkiye’de de internetle haşır neşir olan, büyük bir beceriyle kullanan ‘bizim internet büyükannelerini’ kullanacak bir proje oluşturulamaz mı?” dedirtti. Ne dersiniz Türkiye’de de böyle bir proje yaşama geçirilebilir mi?

Yazıyı Paylaş

Google +

Whatsapp